وی در ادامه با بیان اینکه والدین باید در اتاق خواب بچه باشند تصریح کرد: اگر والدین نمیتوانند بچه را تنها بخوابانند رختخواب کودک را بین خودشان نگذارند حداقل کنار مادر باشد و گزینه دیگری که امکان جدایی اتاق کودک از والدین نیست این است والدین با کودکان خود در اتاق آنها باشند تا اینکه کودک عادت کند به اتاق خواب والدین چون از بین نبردن این عادت سختتر است یعنی کودک احساس امنیت در اتاق خود را ندارد و بچه مدت طولانی با والدین میماند و وابسته تر هم میشود و این احساس به او دست میدهد که همه مسائل را والدین باید مدیریت کند حتی نیازهایی که ممکن است شب به آن احتیاج داشته باشد به هر حال در مراحل بعدی زندگی خود وقتی میخواهد به جایی برود و دور از والدین باشد عملا برایش سخت میگذرد و در واقع به عنوان یک آدم وابسته در جامعه شناخته میشود و ممکن است ترس از تاریکی، ترس از تنهایی در آن شدیدتر شود و به آن عادت کرده که همیشه چشم باز میکند یکی را کنارش ببینید و احساس تنها بودن را بخشیده و فرصت این کار را به بچه ندادند.
میترا حکیم شوشتری با بیان کم شدن اعتماد به نفس کودکان در این مسأله اظهار داشت: اگر با تهدید و توبیخ و به زور بچه را در جای خودش بخوابانند باعث میشود که رابطه والدین با کودک خراب شود و احساس ترس و احساس بیاهمیتی به کودک دست دهد و اینها میتواند در دراز مدت ایجاد شود.